Φυσικά, υπάρχουν πολλές διαφορές! Μια ζέβρα έχει 4 πόδια και εμείς έχουμε μόνο δύο. Μια ζέβρα έχει αυτές τις καταπληκτικές ρίγες και εμείς δεν έχουμε. Οι ζέβρες δεν μένουν σε σπίτια… Θα μπορούσα να συνεχίσω!
Αλλά δεν θέλω να μιλήσω για κανένα από αυτά, θέλω να μιλήσω για τη διαφορά μεταξύ των ζέβρας και των ανθρώπων που θα σας κάνει να σκεφτείτε τον τρόπο που σκέφτεστε πολύ διαφορετικά!
Όταν μια ζέβρα καταδιώκεται από ένα λιοντάρι, το σώμα της μπαίνει σε λειτουργία πτήσης ή μάχης, πλημμυρίζοντας το σύστημά της με ορμόνες του στρες για να τη βοηθήσουν να τρέξει πιο γρήγορα, κλείνοντας τυχόν περιττά συστήματα στο σώμα της, ώστε όλοι οι πόροι της να μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να επιβιώσει.
Επομένως, δεν υπάρχει ακόμη διαφορά μεταξύ των ζέβρας και των ανθρώπων – κάνουμε ακριβώς το ίδιο. Αντιμέτωποι με ένα λιοντάρι, η απόκρισή μας στο στρες πλημμυρίζει το σύστημά μας με κορτιζόλη που κάνει την καρδιά μας να χτυπά πιο γρήγορα, αυξάνει την αρτηριακή μας πίεση, τεντώνει όλους τους μύες μας για να μας βοηθήσει να τρέξουμε πιο γρήγορα. Απενεργοποιεί ακόμη και το πεπτικό μας σύστημα, καθώς αυτό δεν είναι αρκετά σημαντικό για να δικαιολογήσει τους πόρους που δαπανώνται για να το διατηρήσουμε σε λειτουργία και να λειτουργήσει, γι’ αυτό συχνά έχουμε αυτό το αίσθημα βύθισης ή φτερούγας στις κοιλιές μας.
Τώρα εδώ βρίσκεται η διαφορά (εκτός φυσικά από τις ρίγες). Μόλις η ζέβρα ξεφύγει από το λιοντάρι, επιστρέφει γρήγορα στη βοσκή. Τα επίπεδα των ορμονών του στρες μειώνονται και το πεπτικό του σύστημα, το ανοσοποιητικό σύστημα και άλλες σωματικές λειτουργίες επανέρχονται στο φυσιολογικό.
Ως άνθρωποι, ωστόσο, σκεφτόμαστε αυτό που μόλις συνέβη – ξανά και ξανά. Και επειδή ο εγκέφαλός μας δεν γνωρίζει τη διαφορά μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας, το σώμα μας κατά λάθος παραμένει σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης ή μάχης συνεχίζοντας να απελευθερώνει τις ορμόνες του στρες στο σύστημά μας εμποδίζοντας το ανοσοποιητικό μας σύστημα, το πεπτικό μας σύστημα και τη γενική υγεία και ευεξία μας.
Τα καλά νέα είναι ότι δεν βρισκόμαστε συχνά πρόσωπο με πρόσωπο με ένα λιοντάρι! Τα κακά νέα είναι ότι ο εγκέφαλός μας βλέπει τα λιοντάρια, τις ανησυχίες για τα χρήματα, τα θέματα σχέσεων και το εργασιακό άγχος ως το ίδιο πράγμα. Δεν είναι αυτό για το οποίο ανησυχούμε που μας βάζει στη δυσκολία, είναι ο τεράστιος όγκος του πόσο ανησυχούμε που μας κάνει να παραμένουμε σε μόνιμη κατάσταση φυγής ή μάχης. Εξάλλου, αν ανησυχούμε τόσο πολύ για κάτι ο εγκέφαλός μας δεν έχει άλλη επιλογή από το να υποθέσει ότι ένα λιοντάρι έρχεται για εμάς! Είναι η υπερβολική σκέψη μας σαν αυτή που φέρνει τόσους πολλούς από εμάς σε μπελάδες και παλεύουμε με το άγχος.
Πώς μπορούμε λοιπόν να γίνουμε πιο ζέβρα;
Είναι το δικό μας μυαλό που γεννά αυτές τις σκέψεις, όχι κάποιος ή κάτι εκτός ελέγχου μας – είναι το δικό μας μυαλό. Εργαλεία όπως η επίγνωση, ο διαλογισμός και η υπνοθεραπεία μπορούν όλα να είναι χρήσιμα για να μας δώσουν πίσω τον έλεγχο των διαδικασιών σκέψης μας.
Είναι δυνατόν να απενεργοποιήσουμε την ανησυχητική μας υπερβολική σκέψη, αλλά χρειάζεται συνειδητή προσπάθεια για να εκπαιδεύσετε ξανά τον εγκέφαλό σας ώστε να μην δημιουργεί τόσες πολλές ανησυχητικές σκέψεις.
Πηγή: Τrain your brain for success
Αποποίηση ευθυνών
* Όλες οι πληροφορίες στην afipnisi.com προορίζονται μόνο για εκπαιδευτικούς σκοπούς. Η afipnisi.com δεν παρέχει ιατρικές συμβουλές. Εάν υποψιάζεστε ιατρικά προβλήματα ή χρειάζεστε επαγγελματική συμβουλή, συμβουλευτείτε έναν γιατρό. *
